Maaike kent Bartiméus al haar hele leven. Haar beide ouders werkten er tot hun pensioen: haar moeder in het onderwijs en haar vader in de zorg op de woning. Sinds 2007 is Maaike zelf bij Bartiméus aan de slag: eerst in de zorg als vakantiewerk en als bijbaan tijdens haar opleidingen mbo activiteitenbegeleider en hbo Engels. Daarna startte ze als invalkracht in het onderwijs maar bleef ook werkzaam in de zorg bij Bartiméus. Een medewerker van het FabLab vroeg haar toen of ze een klusje voor hen wilde doen. Daaruit volgden meer klusjes en meer projecten en sinds 2016 werkt ze 36 uur als zorginnovator.

De functie van zorginnovator bekleedt Maaike binnen het FabLab: een plek voor innovatie, technologie en hulpmiddelen voor mensen met een visuele en verstandelijke beperking. Maaike vertelt wat dat inhoudt: ‘We zoeken oplossingen voor individuele hulpvragen. Samen met andere ondersteunende diensten en begeleiders van Bartiméus kijken we hoe mensen zo zelfstandig mogelijk kunnen leven. Binnen het FabLab onderzoeken we hoe technologie en hulpmiddelen daaraan bij kunnen dragen.’

‘We beginnen altijd vanuit de hulpvraag. Bijvoorbeeld: een visueel en licht verstandelijk beperkt persoon wil graag zelfstandig boodschappen doen. Maar een boodschappenlijstje schrijven en lezen gaat niet. We gaan dan nadenken wat zou kunnen helpen. Een opname-apparaat misschien? Vervolgens onderzoeken we wat er al op de markt is. De meeste reguliere opname-apparaten bleken te lastig te bedienen voor de doelgroep. Maar een heel eenvoudig opname-apparaat dat in het basisonderwijs gebruikt wordt, bleek heel geschikt. Je kunt er met twee duidelijke knoppen het boodschappenlijstje op inspreken en in de winkel afluisteren.’

‘De doelgroep maakt mijn werk zo interessant’, vertelt Maaike. ‘Ik werk voor en met mensen die een visuele beperking hebben en daar bovenop nog verstandelijke, lichamelijke en/of bijkomende beperkingen of syndromen zoals autismespectrumstoornis. Voor deze mensen is het leven een grote uitdaging. Hun ontwikkelingsniveau ligt tussen de acht maanden en acht jaar. Van de 310 mensen die hier in Doorn wonen, kunnen er bijvoorbeeld maar zes een iPhone bedienen. Zij kunnen dus niet gebruikmaken van al die functies die op een smartphone zitten. Om voor deze mensen andere oplossingen te bedenken is een prachtige uitdaging en geeft echt heel veel voldoening.’

‘Zo hadden we  onlangs een vraag van Eve. Zij is een dame die visueel en verstandelijk licht beperkt is maar inmiddels ook wat dementerend en steeds slechter ter been. Zij vergat soms haar rollator te gebruiken als ze ’s nachts naar het toilet moest, met valpartijen tot gevolg. We wilden iets verzinnen waardoor ze aan haar rollator zou denken. Een briefje ophangen had geen zin: dat kon ze niet zien. We dachten toen aan zo’n audiomelder die in winkels het geluid ‘dingdong’ laathoren als je binnenkomt. We hebben zo’n apparaat voor haar aangepast. Nu hoort ze telkens als ze uit bed wil stappen: Eve, vergeet je je rollator niet!’

Waar ik het meest warm van word is het oplossen van dit soort hulpvragen van onze bewoners, cliënten en leerlingen. Het is vaak een puzzel en als je het juiste stukje vindt, dan zie je het geluk en het zelfvertrouwen groeien van de persoon die je helpt. Maar ook de mensen in de omgeving van de cliënt en de begeleiders zijn dan vaak blij en dankbaar. Met technologie op maat help ik iemand bij zijn zelfstandigheid en kan ik soms ook medewerkers ontlasten.

Laatst was er bijvoorbeeld een bewoner die zei dat zijn laptop het niet deed. Begeleiders en ik twijfelden daaraan en hij was hier in het FabLab voor hulp. Ik had het idee dat hij het toetsenbord niet voldoende kon zien en daarom de computer niet kon bedienen. Ik heb hem toen allerlei toetsenborden laten zien en samen met hem uitgeprobeerd. Met één daarvan bleek hij goed uit de voeten te kunnen en de laptop prima aan de praat te krijgen.

Maaike heeft geen opleiding in de technologie of innovatie. Ze is wel breed opgeleid door haar zorg- en onderwijsopleidingen. Je verdiepen in de doelgroep en creatief nadenken zijn volgens haar het belangrijkste voor haar baan. ‘Er waren toen ik begon ook geen opleidingen voor de functie en nog steeds niet voor de specifieke doelgroepen waar ik mee werk’, vertelt ze. Een paar jaar geleden heeft ze op kosten van Bartiméus wel een opleiding voor projectleider in de zorg gevolgd. ‘Dat heeft me veel geleerd over projectmatig werken, waardoor mijn werk nog beter en makkelijker is geworden.’

Het FabLab bestaat al 18 jaar en dat is heel lang. Ik ben best wel trots op de de aandacht die Bartiméus heeft voor technologie en daarop inzet. Ik en mijn voorgangers hebben het nut en de noodzaak ervan altijd willen en kunnen bewijzen. En Bartiméus heeft hier mogelijkheden voor geboden. Sinds vorig jaar hebben we meer ruimte gekregen. Eerst moesten we alle hulpmiddelen steeds uit kasten halen als een cliënt kwam; nu staat alles klaar in een gezellige woonkamer.

Zou je iemand aanraden om bij Bartiméus te gaan werken? ‘Zeker. Je krijgt bij Bartiméus veel ruimte om mee te denken en klussen te klaren. En het is prachtig om bij te dragen aan een zelfstandiger en fijner leven van mensen met een visuele en verstandelijke beperking.’